Artysta zawsze poszukuje sensu życia własnego, jak i ludzkości, poszukuje prawdy. System niepewności wkroczył w nasze życie codzienne. Presja mechanizacji i uniformizacji, które go ograniczają, woła o sprzeciw i artysta ma tylko jeden środek wyrażenia tego – poprzez muzykę.

Czarni mieli coś, czego nie było w większości konwencjonalnej muzyki. Do tej pory nie zwracałem większej uwagi na białych chłopaków nagrywających country music. Dopiero gdy jeszcze raz przesłuchałem taśmę Presleya zorientowałem się, że on ma ten nerw, którego poszukuję. Nagle pojąłem, że muszę spróbować tę balladę [''Without you''] z Elvisem.

Striptease jest to lekcja anatomii przy akompaniamencie muzyki.

Uważam, że w tej chwili jest rewelacyjnym gitarzystą i wykonuje także świetne solówki. To maniera przekuta w styl. Nie podejrzewam Kuby, żeby podchodził komercyjnie do muzyki – skoro pani pyta. Ma szczęście, że to co pisze podoba się publiczności. Nie maluje się przed wyjściem na scenę, jest sobą – panem doktorem ze szpitala w wyciągniętym swetrze.

Muzyka winna pozostać zapisana na białych stronicach, w szeregach małych kropek i kresek ustawionych między liniami. Tylko wtedy jest czysta.

Muzyki w spektaklu nie słyszałem więc. Nie było to zresztą możliwe, bo teatr nie ma własnego sprzętu odtwarzającego i wynajmuje go bardzo oszczędnie – w miarę potrzeb. Ale myślę, że moja muzyka wtopi się w spektakl. Jestem z niej zadowolony – jest dokładnie taka, jaką chciałem zrobić.

Muzyka pozwala mi nieco uspokoić wzburzone nerwy.

Ludzie wiedzą, że mogą na nas polegać, że zawsze dostaną od Nightwish dokładnie to czego oczekują i że to nie będzie bezduszny produkt, ale muzyka stworzona z pasją i miłością.

W końcu na pamięć znali pieśń –
Sama melodia bez słów.

Co ty masz w sobie,
Co w sobie masz,
Moja muzyko,
Która mnie dobrze znasz?
Moja muzyko,
Co o mnie wszystko wiesz,
Mój narkotyku,
Który mnie kiedyś zjesz.

Czas, a raczej jego brak to dla mnie podstawowy problem związany z komponowaniem muzyki filmowej.

Muzykę trzeba tworzyć dla wszystkich ras i tak by zaspokoić wszystkie gusta.

Gdyby stało się tak, że nie mógłbym pisać już nigdy więcej muzyki, to by mnie zabiło.

Nieprzypadkowo wspaniała muzyka z Ameryki Południowej, czyli raju.

Moim celem jest odwoływanie się do głębokich, wewnętrznych pokładów psychiki. W czasie obcowania z muzyką stajemy wobec świata nieograniczonego, wobec tego, co transcendentne. Działanie muzyczne, artystyczne wynika z komunikacji z innym człowiekiem, ale wobec Boga, Absolutu.

Muzyka jest czymś bardzo ludzkim. Niezależnym od polityki i historii.

Jestem swój. Dla ciebie jest ta muzyka.
Odpierdol się od mojego życia.
Jestem swój, nie twój. Żyję tu dla siebie.
Nikt w prywatne życie mi się nie wjebie.
Jestem swój. Weź się do tego przyzwyczaj.
Odpierdol się od mojego życia.
Jestem swój. I chuj tutaj jest do odkrycia.
Odpierdol się od mojego życia.

Od dawna interesowaliśmy się muzyką elektroniczną. Czerpaliśmy z niej inspirację, tylko w nieco inny sposób.(...) A teraz... Chyba po prostu nie boimy się już mieć u siebie więcej elektroniki. To wprowadza nowe elementy brzmieniowe do piosenek, wzbogaca ich strukturę w sposób, z jakiego wcześniej nie korzystaliśmy.

Jako artysta i muzyk powinieneś być ostrożny, zanim coś powiesz, a tym bardziej zanim coś zrobisz przeciw innym. Artysta nie może być negatywny. Jesteśmy, by jednoczyć ludzi. Pocieszać ich, ożywiać. To nasz obowiązek.

Słodka muzyka reggae – to dopiero się zaczyna,
Obudź się i żyj to do ciebie słowa,
Wstał już nowy dzień, można zaczynać od nowa.

Wy, łodzianie, tego nie widzicie, ale wasze miasto jest niezwykłe pod względem artystycznym. Taka Warszawa jest miastem konsumpcyjnym. Gdy odbywa się tam jakiś koncert, to przez estradę może przejechać tramwaj i nikt na muzykę nie zwróci uwagi. U was jest inaczej.

Bo w tym magnetycznym polu pomiędzy tu i tam, wysoko i nisko rozgrywa się wszystko to, co w muzyce ma sens; tam rodzi się muzyczny sens i życie, tak, po prostu życie.

Odbierać tekst (słowny, wizualny lub muzyczny) to jakby chłonąć radośnie smutną melodię, bo przypomina nam pierwszą miłość, albo posmutnieć słuchając wesołej śpiewki, bo słyszeliśmy ją niegdyś w chwili klęski życiowej. Interpretacja wymaga natomiast szacunku dla tekstu, skupienia – by nie twierdzić, że mówi coś, czego w nim w rzeczywistości nie ma i być nie może.

Wiesz, że pisałam ten list minimum 1000 razy? Pisałam go w myślach, pisałam go na piasku na plaży, pisałam go na najlepszym papierze, jaki można było kupić w Zjednoczonym Królestwie, pisałam go sobie długopisem na udzie. Pisałam go na obwolutach płyt z muzyką Szopena. Pisałam go tyle razy... Nigdy go nie wysłałam.

Nigdy nie słyszałem takiej muzyki. Przepełniała ją niezaspokojona tęsknota. Jakbym słuchał głosu Boga.

Muzyka słuchana z tobą
była więcej niż muzyką
i krew która płynęła w naszych tętnicach
była więcej niż krwią
a radość którą odczuwaliśmy
była prawdziwą radością,
i jeśli mogę komuś za to dziękować
to dziękuję teraz,
zanim będzie za późno
i zbyt cicho.

Muzyka najwięcej i najpełniej opowiada wtedy, gdy się jej nie przeszkadza.

Zrobiłem muzykę do wielu filmów. Zasada jest jedna – robię muzykę do dobrych filmów, lubię pracować z dobrymi artystami, tworzyć doskonałe nagrania i lubię pracować ze wspaniałymi reżyserami i tym samym tworzyć doskonałe filmy. Dlatego tez odnoszę sukcesy. Jestem też bardzo wybredny!

Byliśmy głusi długo. Choć kto nawet
zbudował zarys muzycznych domów,
schodów rozpinał przełęcz lekką –
gruzy melodii sypały się zewsząd,
powietrze stargane, w strzępach głos.

Dziś Chopin słupów radiowych zmierzch odchyla.

Od wielu lat próbuję wyrazić siebie poprzez muzykę, usiłowałem to robić już w czasach Strapping Young Lad i wydaje mi się, że od dawna noszę w sobie taki pierwiastek niepewności, który wymaga wytłumaczenia.

Seks nie jest w naszej kulturze przewidziany, nie rozmawiamy o nim, nie pokazujemy go. Zmysłowość do filmu wprowadzamy poprzez tańce i muzykę. Resztę należy sobie wyobrazić.

Jednym z najważniejszych aspektów muzyki, którą tworzę jest improwizacja. Mam nadzieję, że to już zawsze ze mną zostanie, że będę słyszeć muzykę w swojej głowie i potrafić ją zagrać improwizując i dodając wokal.

Ta muzyka ma w sobie wiele pięknych wartości, którymi kierując się w naszym życiu, sprawimy, że staniemy się lepsi.

Komponowanie czy aranżowanie muzyki rozrywkowej na dwa fortepiany nie jest proste. Oba fortepiany muszą się czymś różnić, toteż każdy z nas wnosi coś innego swoja grą, dbając, żeby grany utwór był przestrzenny i przejrzysty w brzmieniu.

Tak na marginesie, umiałem już trzymać się melodii, gdy zaś przeskakiwałem do wysokich tonów, nie pękały szyby, a miejscowe kocury nie chciały się ze mną parzyć.

Ja nawet nie piszę do tekstu, tylko interpretuję tekst. Tekst musi mieć coś, co mnie zachwyci, co da mi szansę oddania muzyką interpretacji. Ubieram teksty w struktury, wysokości dźwięku. Właściwie czuję się trochę jak reżyser

Ale melodie, które grały, brzmiały fałszywie, jakby Tico Feo, nastroiwszy gitarę ostatniego ranka, rzucił na nią klątwę. Teraz gitara leży pod pryczą pana Schaeffera, a jej szklane brylanty matowieją; nocą czasem sięga do niej ręką i błądzi palcami po strunach: i wtedy świat, ''el mundo''.

Dla Jamajczyków muzyka to bardzo ważna część kultury. Przeżywają ją tak samo jak Irlandczycy.

To nie jest tylko miłość do muzyki, to moja pasja. To coś więcej niż hobby, to sposób życia. Muzyka jest esencją mojego życia.

Panie marszałku kochany! Muzyka łagodzi obyczaje.

To stara pieśń, skarga macho, przyznanie się do własnej bezsilności i jednocześnie daremny bunt przeciw temu. (…) słuchał muzyki, jakiej nie słyszał nigdy wcześniej. Porywał go pulsujący rytm, a także… samotność? I pożądanie, które żyje w bluesie.

(…) ja też czuję się kompilatorem – cóż może zrobić artysta w czasach post-postmoderny? Nowa jakość pojawia się dziś głównie ze stron najmniej oczekiwanych, jak mieszkanie hip-hopowca czy piwnica technomaniaka – od ludzi, którzy nie mają pojęcia o muzyce i to dzięki swej ignorancji odkrywają coś świeżego. Ludzie oczytani, osłuchani nie tworzą nowatorskich gatunków, bo za dużo wiedzą.

Garniemy się do muzyki,
Muzyka to jest nasz festyn.
Kochamy trąbki i smyki
Obój, klarnet, klawesyn.

Muzyka z podwiniętymi rękawami i rozpiętym górnym guzikiem, która unosiła kapelusz i zmuszała do słuchania.

Kiedy miałem 16–17 lat, słuchałem dużo muzyki surfowej, brytyjskiego rocka. Wtedy zobaczyłem Wesa Montgomery'ego, bardzo mnie to podekscytowało i sprawiło, że połączyłem wszystkie te style razem. Jim Hall zrobił na mnie duże wrażenie, wziąłem zatem u niego kilka lekcji. Myślę, że gram tego rodzaju harmonie, jakie Jim Hall grałby gdyby brzmiał jak Jimi Hendrix.

Jest za mało seksu w muzyce.

(…) nasze piosenki posiadają wyraźną melodię, wyraźną harmonię, oryginalną dość i w związku z tym przez lata stały się przebojami i do dzisiaj młodzi ludzie również znają i śpiewają nasze piosenki. Dlatego też przychodzą na koncerty, może najpierw na prośbę rodziców, czego oni słuchali w młodości, a potem jak przyjdą, to im się to podoba.

Gdybym słuchał tylko głosu skromności, wymówiłbym się od zaszczytu dedykacji, która z wartością twojej muzyki zespoli moją miłość własną; ale ta ostatnia jest nieprzepartą, więc przyjmuję, dumny z tego koleżeństwa. Twój G. Rossini. Paryż 25 stycznia 1862 roku. Do p. Stanisława Moniuszki, sławnego kompozytora muzyki.

Słuchajcie muzyki, zaufajcie jej bo ona nie zdradzi. Niech muzyka będzie w waszych sercach.

Gdy otwieram usta, wypływa z nich muzyka...

Wydaje mi się, że w perspektywie życia jestem dość dojrzałym emocjonalnie młodzieńcem i stąd też można tę dojrzałość usłyszeć w muzyce. W ciągu rozwoju zarówno fizycznego jak i emocjonalnego słuchałem ambitnej muzyki i teraz to po prostu ucieka ze mnie na krążek.

Prawda, rym jest dla pieśni, czym dla mózgu czerep,
Co myśl okrywa ludzką, jak perłę szczeżuja,
Rym to niebo i słońce, to piekło i ereb:
W nim muzyka istnienia jakby echem buja.

Cóż, w każdym razie jestem jednym z pięciu najlepszych autorów tekstów, których wydała angielska muzyka powojenna.

Muzyka używana jest do kształtowania ludzkiego umysłu; może być mocna jak narkotyk, lecz o wiele niebezpieczniejsza, gdyż nikt nie traktuje poważnie manipulowania poprzez muzykę.

Zaczęłam pracować, kiedy Filip miał cztery miesiące. Ale kiedyś zadałam sobie pytanie: czy mogłabym zrezygnować z pracy? Im jestem starsza, tym bardziej zachłanna na muzykę. To również miłość, która daje mi szczęście. A dobra mama to szczęśliwa mama.

Nie byłem nigdy człowiekiem wierzącym; byłem głuchy, lecz dzięki inteligencji doceniłem muzykę języka prowansalskiego; byłem naznaczony nihilizmem filozofów, takich jak Schopenhauer, lecz dzięki sile swojego pragnienia przekonałem się do zalet tradycyjnej polityki; jestem agnostykiem, zafascynowanym polityczną siłą i trwaniem Rzymu, lecz powracam do pewnych form katolicyzmu.

Żyje się tak jak z każdym artystą, czyli trochę jak „na minie”. Każdy artysta jest rozwichrzony i żyje swoją pasją, a mój Jurek żyje muzyką. Więc wszystkie życiowe problemy są dla niego mało interesujące a trzeba je przecież rozwiązać. Kobieta musi mieć swoje sposoby, by artystę zaciągnąć np. do fryzjera czy załatwić zakupy, które wymagają obecności dwojga.

Ja dla melodii nie popełnię zbrodni.

Hałas ulicy może przetworzyć się w muzykę, znacznie gorzej, jeżeli idzie to w drugą stronę.

Ach żadna mnie muzyka dziś nie pocieszy,
Chyba „Aria z kurantem” ze „Strasznego Dworu”.

Muzyka jest albo dobra, albo zła, i to jest subiektywne odczucie. Śmieszą mnie takie podziały, że muzyka poważna to musi być taka, a muzyka rozrywkowa taka.

Muzyka jest większym odkryciem niż cała mądrość i filozofia.

Staramy się unikać w tekstach typowych heavy metalowych slangów, jak seks czy satanizm, który dla mnie jest największym komunałem jaki pojawił się w muzyce. Nie jestem przeciwko temu z przyczyn religijnych, sprzeciwiam się ponieważ jest to jeden wielki bzdet.

Kiedy dużo podróżujesz i spotykasz nowych ludzi przestaje być ważne, czego słuchasz. Inspirują cię właśnie oni, rozmowy, historie. To potem chcesz opowiadać, dzielić się, powstają teksty, potem muzyka. Bo gotowe melodie bezpośrednio nie inspirują mnie nigdy. Choć przyznam, że lubię słuchać. Nina Simone, Keziah Jones, Bob Marley, Fat Freddy’s Drop – tego słucham najwięcej.

– Miłość jest radością świata, słońcem życia, wesołą melodią w pustyni.

Tam, gdzie zagnieździ się tak zwana muzyka z Bayreuth – ten bękart dźwięku i słowa – nie mam mowy o prawdziwej sztuce.

Gramy to, co podpowiada nam nasze poczucie gustu. To trochę acid jazz, cool jazz, a nawet muzyka country. Jeden z utworów to disco polo. Bardzo ważny jest kontekst, w jakim wykonujemy te kompozycje. W naszej interpretacji widać, jaki jest nasz stosunek do danej piosenki.(...) Nasze koncerty to rodzaj performance'ów.

Zostawcie Titanica!
Nie wyciągajcie go!
Tam ciągle gra muzyka,
A oni w tańcu śnią!

Swoje zainteresowania: muzykę i sport rozwijałem jednocześnie. Zawsze coś we mnie grało i zdałem sobie sprawę z realiów, w jakich jestem. Byłem dobry, ale musiałbym poświęcić absolutnie wszystko, żeby odnieść sukces sportowy, a to jest i tak niewspółmierne wobec tego, co się później ma i jak się to przekłada na życie.

Nie widzę niczego silniejszego od muzyki jako bodźca dla wrażliwych ludzi, bodźca emocjonalnego.

Każdy z was ją zna,
Muzyka, która wprowadza was w ten piękny stan,
Pozytywnych myśli, pozytywnych zmian,
Bratnią duszą dla reggae się stań.

Melodia – jedyna forma muzyki; bez melodii muzyka niemożebna, a muzyka i melodia nierozłączne.

To Elvis sprawił, że zacząłem interesować się muzyką pop. Dzięki niemu też zacząłem kupować płyty. Piosenki z pierwszych lat jego kariery były wspaniałe. Bill Halley i jego nagrania nie wzbudziły we mnie żadnego zainteresowania. Dopiero gdy usłyszałem ''Heartbreak Hotel'', zrozumiałem, że TO jest TO!

(...) zakładając zespół Lao Che postanowiliśmy robić muzykę, która będzie miała charakter ilustracyjny i będzie dotyczyła zagadnień i aspektów kultury polskiej. Nie uniwersalnej, światowej, ale rozumianej tylko na terenach naszego kraju.

To stara pieśń, skarga macho, przyznanie się do własnej bezsilności i jednocześnie daremny bunt przeciw temu. (…) słuchał muzyki, jakiej nie słyszał nigdy wcześniej. Porywał go pulsujący rytm, a także… samotność? I pożądanie, które żyje w bluesie.

Bez muzyki, która go ozdabia, czas jest tylko nudną produkcją terminów i dat, za które trzeba płacić rachunki.

Aktor nigdy nie wykroczy poza siebie. Tadeusz Łomnicki, który przylepiał sobie różne nosy, zakładał peruki, wrzeszczał, pluł i wyciągał flaki na wierzch, pozostawał cały czas sobą, Łomnickim. Aktor jest instrumentem dla siebie, gra sobą. Steinway pozostaje zawsze fortepianem, może wydawać najwyżej trochę inny dźwięk, w zależności od tego, kto i jaką melodię na nim wygrywa.

Od początku mówiliśmy sobie, że chcemy na Woodstocku nie tylko muzykę. Filmy też. Zacząłem od ''Rejsu'', ponieważ go kocham, a poza tym chciałem pokazać, co to znaczy film naprawdę kultowy.(...) Bo film kultowy to coś dużo więcej niż dobry i popularny. Możesz wyłączyć fonię, a ludzie sami dopowiedzą dialogi...

A z wierszy napisanych chyba ten nie umrze, co nie bał się stać prawdą lub stał się muzyką.

Film jest jednym z trzech języków. Pozostałe to matematyka i muzyka.

Moniuszko urządził mi życie, stał się moim leitmotivem, moją siłą. Ale oddałam mu dług, reklamując jego muzykę na całym świecie.

Teatr operowy jest wcieleniem muzyki, rzeczywistości duchowej, która domaga się ucieleśnienia. Partytury Mozarta to scenopisy zaklęte w nuty. Każdy gest czy ruch w moich przedstawieniach jest z niej wyczytany. Mozart jest Szekspirem teatru muzycznego.

Słyszałem muzykę Hansa Zimmera i muszę przyznać, że bardzo mi się podobała, pomimo, że film jak i muzyka prezentują zupełnie odmienne spojrzenie na temat.

Pisanie na temat muzyki jest jak tańczenie na temat architektury.

Dobra kuchnia jest jak muzyka, która ma smak.

To jasne! Muzyka nie może się tak po prostu skończyć!

Celem mojego życia jest dać światu to, co ja szczęśliwie dostałem – ekstazę boskiego zjednoczenia przez moją muzykę i mój taniec.

Naturalnie na scenie narodowej powinna być prezentowana muzyka polska, w maksymalnie atrakcyjnej formie.

Bogactwo możliwości, jakie daje reżyserowi asemantyczna muzyka może bowiem jeszcze szerzej niż w dramacie pobudzić i ukierunkować realizatorów tego dzieła. Tylko bagatela – trzeba tej muzyki słuchać. I usłyszeć.

W filmach aktorskich kompozytor musi uważać na to, żeby muzyka nie wypaczyła sensu dialogów i dramaturgii. W przypadku takich filmów jak ''Mikrokosmos'' i ''Makrokosmos'' muzyka jest czymś w rodzaju komentarza.

Cierpiał. Najpierw była muzyka poważna, symfoniczna, potem teatr dramatyczny. W końcu, niejako na straszny deser, opera. Gęsty tłum otaczający miejsce kaźni, głośno szydząc z ofiary, domagał się nowych tortur. W ostatnim słowie prosił o kilka taktów disco-polo. Wyzionął ducha porażony poezją współczesną.

Cieszę się jednak, że nie jestem sfrustrowanym artystą, a głos i słuch muzyczny pozwalają mi robić to, co lubię najbardziej. Muzyka ma przede wszystkim rozwijać słuchacza duchowo, czemu dziennikarze często starają się zadać kłam.

Opanowaliśmy do perfekcji sztukę tworzenia pięknej muzyki, która sprawia, że chcesz umrzeć.

(...) była to nędzna imitacja tańca Neferet do „Gdy stąpa piękna”. W tamtej muzyce była poezja, a jeśli w tej także miała być to raczej do słów „Ktoś jej się dobiera do tyłka”.

(...) po liceum plastycznym kończyłem studia plastyczne, a potem reżyserskie. Myślę, że jednak mówić mogę o czymś w rodzaju „słuchania okiem”, o specyficznej wrażliwości na muzykę. Praca w dramacie przyniosła mi ważne doświadczenia, które mogę konfrontować z operą”.

To (...) nasz kolejny wyimaginowany kompleks, niż realna trudność. Nie dość, że nie czujemy się wystarczająco europejscy, to jeszcze nam się wydaje, że język mamy brzydki i nie nadający się do śpiewania. Wystarczy posłuchać Niemena, Ewy Demarczyk czy Marka Grechuty, żeby zrozumieć, że można tworzyć piękną muzykę zespoloną z piękną polską mową.

Graliśmy im do tańca, bo gdy tańczysz, nie możesz umrzeć, i czujesz się jak Bóg. I graliśmy ragtime, bo to jest muzyka, przy której Bóg tańczy, gdy nikt go nie widzi.

Wziąłem się z poznańskiego blokowiska, z osiedla Chrobrego. Muzyka, której słuchałem, dobrze pasowała do widoku z mojego okna.

Gdy malarz maluje obraz, to jest taki moment, w którym myśli o tym, w jakie ramy będzie go oprawiał. W przypadku muzyki trzeba o tych ramach pomyśleć znacznie wcześniej. To znaczy, czy będziesz nagrywał w sali koncertowej, w studiu czy w jakimkolwiek innym miejscu.

Najważniejsze jest przemawianie do drugiego człowieka. Taki jestem, że ja nie widzę sensu w uprawianiu muzyki wyłącznie dla muzyki; tylko wtedy ten zawód wydaje mi się wart uprawiania jeśli on coś ludziom daje.

Gdyby tak komuś udało się zagrać ciszę, może to byłaby dopiero muzyka.

Nasza muzyka jest zdolna wywołać chwiejność emocjonalną, zachowanie patologiczne, a nawet bunt i rewolucję.

Czy jestem muzą? Nie wiem, ale sprzyjam komponowaniu; staram się zachęcić go do pisania muzyki. Wszyscy znają Maksymiuka – dyrygenta a on ma – myślę – spory talent do komponowania. Jeśli Jurek pisze muzykę to najpierw komponuje od nuty do nuty dopiero później nazywając to pieśnią, a jeśli jest to pieśń to potrzebne są słowa i ja je piszę a nawet podśpiewuje.

Jesteśmy muzykami – nie bawi nas gra przed kamerami, ani nie specjalnie się na tym znamy. Reprezentuje nas nasza muzyka.

Nasza muzyka i nasz zespół tworzą sztukę zarówno dla uszu, jak i dla oczu. To nie jest żadne zagranie marketingowe, chcemy tylko zrobić coś dobrego, a dobre zawsze leży gdzieś w rejonie ekstremalnym.

Obie królowe sztuki – architektura i muzyka nie mają żydostwu niczego do zawdzięczenia.

O ile rozmowa jest tekstem, o tyle śmiech jest muzyką, sprawiającą, że wspólnie spędzony czas staje się melodią, której można słuchać w kółko i nigdy nie straci uroku.

Oczywiście inne rodzaje muzyki docierają do mnie poprzez radio czy telewizję. Muszę jednak przyznać, że wszystko w moim życiu w jakiś sposób obraca się wokół muzyki poważnej. Oczywiście nie tylko literatury fortepianowej. Jest też symfonika oraz muzyka organowa, szczególnie Jana Sebastiana Bacha czy Cesara Francka.

Cała muzyka jest kompozycją co najwyżej dwunastu nut.

Muzyka to nie olimpiada.

Ktoś, kto lubi muzykę, nie powinien się zawężać do jednego gatunku.

Myślę nawet, że w naszej rodzinie muzyka, bardziej niż słowa, była sposobem porozumiewania się i wyrażania uczuć.

Taniec. Jaki w ogóle sens ma takie kołysanie się i podskakiwanie w miejscu? A już muzyka to kompletnie wybija mnie z rytmu.

Niektórym ludziom wydaje się, że lubią muzykę, ale tak naprawdę jej nie rozumieją. Oszukują sami siebie. Niektórzy ludzie czują, o co w tym chodzi, ale słuchają niewłaściwej muzyki. I są ludzie tacy jak ja.

Chodziłam do wrocławskiej opery co wieczór, kiedy tylko odrobiłam lekcje i poćwiczyłam. Wychowałam się w tym teatrze, nasiąkłam tu muzyką.

Pamiętam, jak mój kolega kiedyś w szkole napisał o Ślimaku: „poprzez dziurę w spodniach widać było, że pochodzi z biednej rodziny”. I poprzez wykonanie tej piosenki widać, że muzyka nie jest twoją przyszłością. Next!

Film bez dźwięku jest trochę jak samolot bez paliwa. Wszystko jedno, jak dobrze wykonamy swoją robotę, wciąż tkwimy na ziemi, pozostając w sferze realności. Twoja muzyka pozwoliła nam oderwać się od niej i wzbić się w przestworza. Wszystko, czego nie udało się nam wypowiedzieć słowami albo grą sceniczną, Ty wyraziłeś za nas.

Muzyka fascynowała mnie już od dzieciństwa. Pod koniec lat pięćdziesiątych zachwycałem się muzyką gitarową takich zespołów instrumentalnych, jak The Shadows i The Ventures. Zacząłem uczyć się grać na gitarze, gdy miałem 11 lat.

Kucówna umie ruszać się, mówić, śmiać się, umie nawet – co należy do rzadkich wyjątków w polskim aktorstwie – płakać w rytm melodii Duke'a Ellingtona.

Wspinaj się jeżeli masz ochotę, a nie wspinaj się, jeżeli nie masz. Niczego nie ma w tutejszym świecie prócz mądrej muzyki (…) równie dobrze wspinać się, co usiąść nieruchomo i umrzeć. (…) Nie ma argumentów ani za, ani przeciw.

Złote nuty spadają na Rynek
i dokoła muzyki jest w bród
po królewsku gotuje Wierzynek
a kwiaciarki czekają na cud (…)
u nas chodzi się z księżycem w butonierce
u nas wiosną wiersze rodzą się najlepsze
i odmiennym jakby rytmem
u nas ludziom bije serce
choć dla serca nieszczególne tu powietrze.

Muzyka przynosiła mi sławę i bogactwo, ale płaciłem za to więcej, niż powinienem.

Na początku był Eru, Jedyny, którego na obszarze Ardy nazywają Ilúvatarem; On to powołał do życia Ainurów, Istoty Święte, zrodzone z Jego myśli. Ci byli z Nim wcześniej, niż powstało wszystko inne. Rozmawiał z nimi i poddawał im tematy muzyczne. Ainurowie zaś śpiewali dla Niego i On radował się tą muzyką.

Mike Oldfield tworzy muzykę elektroniczną, ale do ''Pól śmierci'' Rolanda Joffe nagrywał z wielką orkiestrą symfoniczną. I to jest genialne.

Tak jak muzyk rozpoznać może Mozarta, Beethovena czy Schuberta po wysłuchaniu kilku pierwszych taktów tak matematyk po przeczytaniu kilku stron pracy odróżni Cauchy'ego, Gaussa, Jacobiego, Helmholtza. Francuskich twórców wyróżnia wybitna formalna elegancja, podczas gdy Anglików, a szczególnie Maxwella, charakteryzuje znakomity zmysł dramatyczny.

Albo się robi taką muzykę, jaką się czuje, albo taką, na jaką jest zapotrzebowanie.

Skąd ja mogłem wiedzieć, że to jest muzyk, a nie menel?!

Muzyka współczesna to pustynia, na której gdzieniegdzie można znaleźć wyplute pestki daktyli.

Pojawili się kolesie: Mazzoll, Tymański, Trzaska, którzy pokazali, że można tworzyć doskonałą muzykę jazzową nie kończąc trzech Akademii, nie występując w Sali Kongresowej i nie nosząc wąsów. Wcześniej jazz kojarzył się z czymś sztywnym, odizolowanym od świata i niesłychanie poważnym. Yassowcy zburzyli ten stereotyp.

Tę muzykę pisał mistrz! Gorączkowo przeczytaliśmy wszystkie rękopisy, a nasz entuzjazm i podniecenie rosły w miarę, jak uświadamialiśmy sobie, że oto odkrywamy wielkiego polskiego kompozytora.

Violetta Villas jeden z największych głosów polskiej muzyki rozrywkowej ever.

Architektura jest muzyką w przestrzeni, niejako muzyką zastygłą.

Jeremi! Jak ty możesz tak oglądać telewizję, rozmawiać przez telefon i słuchać muzyki jednocześnie?

Życie bez muzyki byłoby pomyłką.

Yehudi Menuhin to legenda, a ja jestem tylko młodym muzykiem, więc to chyba oczywiste. Ktoś, kto porównuje młodego muzyka z legendą jest głupi. Jeśli jest głupi, nie należy tracić na niego czasu.

Sztuka została napisana w latach 60. i my realizujemy ją dokładnie w tym określonym czasie, to znaczy: kostiumy i muzyka, wystrój wnętrza są z tamtego okresu. Umiejscawiamy ją w tych czasach, w których powstała. Zresztą reżyser, Bogdan Hussakowski, nie lubi uwspółcześniania na siłę.

To był mój debiut w filmie fabularnym. Musiałem się zmierzyć z legendą muzyka, którego wielu znało i podziwiało. Dzięki tej postaci nie pasowałem nigdy do końca do szufladki z napisem „komedia”. Ten mój Riedel gdzieś tam w kącie zawsze się czaił.

Nie myślę, żebym robił coś złego. To, co robię, to tylko śpiew i muzyka.

Graliśmy im do tańca, bo gdy tańczysz, nie możesz umrzeć, i czujesz się jak Bóg. I graliśmy ragtime, bo to jest muzyka, przy której Bóg tańczy, gdy nikt go nie widzi.

Państwo ludowe musi udostępnić każdemu obywatelowi: książki, obrazy, wiedzę i muzykę. Trzeba całą Polskę pokryć siecią bibliotek powszechnych, zakładać piękne domy ludowe, urządzać wystawy, odczyty i koncerty.

Muzyka dziurawi niebo.

Nie tworzymy wielkiej sztuki jak Szekspir. Ale nawet dzięki naszej muzyce można coś przekazać. Zmieniłem się przez te lata. Dużo czytam, śledzę wydarzenia w Stanach i na świecie. Dzięki temu mówię dzisiaj z sensem, podczas gdy w latach '90 było mnie stać jedynie na zawołanie typu: „Pierdolić ich wszystkich!”

Jestem dumny z Heroes VII, ponieważ każda melodia daje mi muzyczną satysfakcję. Gdybym już nie miał szansy na dalsze robienie soundtracku, byłbym szczęśliwy, że ten był moim ostatnim. Wszystko, co chcę przekazać za pomocą muzyki, znajduje się w tej ścieżce.

Zakładając, że rap jest nierozerwalnie złączony ze Stanami Zjednoczonymi przyjmuje się niejako, że wykonywanie tej muzyki poza granicami Ameryki jest w zasadzie wykorzystywaniem i kopiowaniem wzorców ustalanych gdzie indziej.

Kiepska muzyka,
żenujące słowa,
melodia za prosta,
boli go to, boli, boli.

Już od lat mam własną małą orkiestrę. Gramy w jednym z największych hoteli w Honolulu. Ale teraz podporządkowuję muzykę sprawom duchowym.

Urodziłam się z miłością do muzyki. Słuchałam wielu różnych stylów: od Dixie Chicks, Faith Hill i Shania Twain do Goo Goo Dolls, Matchbox Twenty, Third Eye Blind i Green Day.

Potem lubię włączyć ''Stabat Mater'' Vivaldiego i kiedy już leci, zająć się podłogą i obserwować, jak część brudna powoli zanika, a część czysta się rozrasta. Sądziłem, że dobór muzyki jest czysto przypadkowy, ale teraz uważam, że czai się w tym jakiś zamysł, jakaś walka sacrum i profanum, porządku i nieporządku, światła i ciemności.

Ludzkość posiadła umiejętność tworzenia i słuchania muzyki na długo przedtem, zanim powstała mowa. Być może dlatego jej wpływ na ludzki umysł jest tak nieuchwytny. W naszych duszach błąkają się niejasne wspomnienia tych okrytych mgłą niepamięci wieków, kiedy ludzkość przeżywała swoje dzieciństwo.

Muzyka to pierwszy język jakiego się nauczyłam.

Zależy mi jedynie na komponowaniu dobrej muzyki; tej, nad którą chcę pracować. Nie przeszkadza mi, jeżeli przypomina ona styl innego kompozytora, ani jeżeli jest czymś zupełnie nowym, czego wcześniej nie stworzyłem. Nie chcę być jednolity, jak wszyscy mam w sobie wiele osobowości.

Kiedy dużo podróżujesz i spotykasz nowych ludzi przestaje być ważne, czego słuchasz. Inspirują cię właśnie oni, rozmowy, historie. To potem chcesz opowiadać, dzielić się, powstają teksty, potem muzyka. Bo gotowe melodie bezpośrednio nie inspirują mnie nigdy. Choć przyznam, że lubię słuchać. Nina Simone, Keziah Jones, Bob Marley, Fat Freddy’s Drop – tego słucham najwięcej.

Zawsze marzyłam, żeby być reżyserem. Interesowała mnie muzyka, fotografia, malarstwo. To właśnie reżyser jest po trochu literatem, operatorem, muzykiem, malarzem(…) Jednak tak poukładało się w moim życiu, że muzyka pojawiła się w pierwszej kolejności.Planowałam, że dopóki będę młoda – zajmę się muzyką. U reżysera wiek działa na korzyść. Wtedy ma się więcej do powiedzenia.

Dziennikarz: Czy pragniesz ogromnego rozgłosu i popularności?
Sufjan Stevens: Nie. Nie miałbym nic przeciwko stając się popularny w inny sposób, ale nie z muzyki.

Taniec załatwia wiele nieśmiałych spraw, na które byśmy się nie zdobyli bez wtóru muzyki.

Jest dużo sarkazmu w moich tekstach bo nie uważam, aby muzyka powinna być brana poważnie. To forma ucieczki od bzdur, z którymi dzielisz codzienność.

Moje serce to jest muzyk,
który zwiał z orkiestry,
bo nie z każdym lubi grać.
Żaden mu maestro nie potrafi rady dać.
Moje serce to jest muzyk improwizujący,
co ma własny styl i rytm,
ale gdy gorąco kocha, wtedy gra jak nikt.

To zdumiewająca rzecz, ta muzyka (…). Tak naprawdę jej nie ma. Bo przecież te wszystkie nuty to nie muzyka. Ona jest przez chwilę, staje się rzeczywistością i przemija. Czysta metafizyka. Przed chwilą świat był piękniejszy.

Muzyka niczym nie przypomina sztuki. Przypomina perfumy.

Nasza muzyka jest zdolna wywołać chwiejność emocjonalną, zachowanie patologiczne, a nawet bunt i rewolucję.

HIK! Co jest, kto, kto wyłączył te fajną muzyczkę? Chyba niczego nie zepsułem, muzyka, gdzie jest muzyka?

Kiedy miałem kilka lat, często podchodziłem do drzwi pokoju, w którym akurat ćwiczyła mama, wsłuchiwałem się w dźwięki i wyobrażałem sobie tę muzykę.

Britney Spears i Kylie Minogue są świetnymi dziewczynami, które dodają muzyce klasy.

Mam generalnie taki pogląd na sprawę, ze sportem muzyka nie jest, więc trudno jakby obiektywne prawdy na ten temat wygenerować, a potem nagradzać wygenerowanych nagrodami!

Nie ma nic piękniejszego nad muzykę

Jazz to jest muzyka dla filatelistów.

Połączyliśmy aparaturę z nadajnikiem i zaczęliśmy pytać: „Czy ktoś nas słyszy? Jeżeli słyszy, niech do nas telefonuje”. Była noc, siedzieliśmy z ojcem Janem Mikrutem i puszczaliśmy melodie z płyt analogowych, trochę z CD. I ludzie zaczęli telefonować z różnych stron. Ktoś ze straży w więzieniu, ktoś z wojska. „Świetnie, jesteście fajne chłopaki”. I tak się zaczęło.

Mówi takimi banałami, że tylko podłożyć muzykę – a będzie przebój.

Od muzyki piękniejsza jest tylko cisza.

Miłość jest radością świata, słońcem życia, wesołą melodią na pustyni.

Dla mnie nie istnieją bariery między kulturami, ludźmi czy muzyką. Kiedy słucham muzyki elektronicznej, odczuwam ją emocjonalnie, zupełnie tak, jak dźwięki akustyczne.

A z wierszy napisanych chyba ten nie umrze co nie bał się stać prawdą lub stał się muzyką.

Tak naprawdę nie wiem, w co powinienem się wczytywać w scenariuszach, nie mam określonej reguły na tworzenie muzyki. Robię ją uchem i sercem. Muzykę trzeba usłyszeć, nie idzie o rozpisywanie jej na nuty. Kiedy czytam historię myślę o melodii, ciszy i o tym wszystkim co łączy mnie z charakterem tej historii – tak komponuję.

Muzyka to chińska łamigłówka, którą każdy rozwiązuje po swojemu i zawsze dobrze, bo jest bez rozwiązania.

Artysta w swojej muzyce zawsze powinien przekraczać granice gatunku.

Interesowałem się muzyką poważną, potem taneczną, a w czasie studiów zacząłem grać muzykę jazzową zupełnie sam. Jedyną szkołą było radio.

Bo odpowiedź jest we krwi tych z Monte Cassino
W ostatnim słowie „Jezus”, co mknie przed tron boski.
I w melodii mazurka, co na ziemi włoskiej
Gra im, że „nie zginęła…” póki oni giną…

Garniemy się do muzyki,
Muzyka to jest nasz festyn.
Kochamy trąbki i smyki
Obój, klarnet, klawesyn.

I tak po prostu cały świat znowu ruszył – głośna muzyka, śmiechy i kiepskie perfumy.

To jest właśnie to, muzyka pełna wrażeń.
To jest właśnie to, JP ponad prawem.

Nie analizuję mojej muzyki. Kocham ją!

Przyznaję, że jestem szczęściarzem, bo jestem w stanie wyżyć z muzyki. Ale zajęło mi to 25 lat życia. Nie mówię tu o bogactwie. Mówię o przetrwaniu na bardzo, bardzo przeciętnym poziomie. Lecz jestem wdzięczny i za to, bo nie muszę sprzedawać swojej duszy, nie mam żadnego szefa, który będzie mi mówił, co mam robić.

Z muzyką powinno być właśnie tak jak z życiem i dobrze, i źle, i poważnie, i śmiesznie.

O Nowej to Hucie piosenka,
o Nowej to Hucie melodia,
a taka jest prosta i piękna
i taka najmilsza z melodii.
O Nowej to Hucie piosenka,
o Nowej to Hucie są słowa,
jest taka prosta i piękna
i nowa jak Huta jest Nowa.

Muzyka jest z natury tak z nami związana, że choćbyśmy chcieli obywać się bez niej, tobyśmy nie mogli.

(…) Jednak najlepszym wskaźnikiem pozostał śpiew, jedyny znak, który sprawiał, że przystawałam przed drzwiami, chowając się w cieniu. Niezależnie od tego, jak pięknie brzmiał jej głos w melodiach, które znałam na pamięć, wiedziałam, że czai się w tym coś potencjalnie okropnego.

Zawsze byliśmy szczerzy na każdym kroku naszej działalności. Być może nie jesteśmy przewidywalni i stereotypowi. Być może nie spełniamy obietnic i nie wpisujemy się w kanony. Świat nie musi być czarno-biały. Uważamy, że muzyka powinna nieść przesłanie, ale nie zapominamy, że to też zabawa. Żyjemy metalem i akceptujemy go dokładnie takim, jaki jest.

Puccini to wielki psycholog, który oddaje w muzyce wszelkie niuanse zachodzące w psychice bohaterki.

Moja muzyka jest w dużym stopniu odzwierciedleniem mnie samej. Jesteśmy bardzo podobne. Jestem jak koktajl i moja muzyka też go przypomina – jest taką fuzją. Jest bardzo eklektyczna, a z drugiej strony bardzo emocjonalna i autobiograficzna. Do pewnego stopnia ujawnia moje własne doświadczenia i uczucia.

Muzyk cały czas eksperymentuje. Uwielbiam przekraczać granice, żeby sprawdzić, co się wydarzy kiedy znajdę się po drugiej stronie. Lubi pewien rodzaj balansowania na krawędzi. Kiedy jest za słodko, zaczynam potrzebować jakiegoś dysonansu, a gdy jest już zbyt ostro, szukam czegoś słodkiego. Lubię kontrasty.

Co chciała zrobić skrzypcom, że je tak uniosła?
Nauczyciel jej mówił mrużąc jedno oko:
Za wysoko je trzymasz. Znowu za wysoko.
A niech cię... aniołowie znajomi ostrzegą,
Ze skrzypce to nie kusza do strzelania w niebo.
Uważaj, bo melodia w gwiazdy wyrzucona
Chybia celu i sama na zawsze stracona.

W moim zawodzie nie można nigdy powiedzieć: wiem wszystko. Nawet jeśli dyryguje się po raz setny ''Aidą'', zdarza się odkryć w niej coś nowego. Doświadczyłem tego z wieloma utworami. Muzyka zmienia się nieustannie, każde kolejne z nią spotkanie może się okazać pouczające, nawet jeśli dyryguje się orkiestrą szkolną czy amatorską.

Co ważne, żadna rozgłośnia radiowa nie wyprodukowała jeszcze reportaży wojennych w takiej formie, nad jaka właśnie pracujemy. Autentyczne dźwięki, genialna obsada (..), muzyka pisana specjalnie do tego utworu. To będzie jasny sygnał dla producentów, że kierunek w którym zmierzać powinna produkcja radiowa wskazało Radio Szczecin.

Muzyka współczesna to pustynia, na której gdzieniegdzie można znaleźć wyplute pestki daktyli.

Paweł Kukiz tak się zna na polityce jak ja na muzyce jazzowej.

Oczywiście miałabym też harem przystojnych facetów. Codziennie wybierałabym innego. Na moim dworze panowałaby nieustająca impreza. Śpiew, muzyka, taniec!

Wiem doskonale, że nie jestem jednym z tych kompozytorów, którzy wprowadzają innowacje harmoniczne, jak Strawiński, Ravel czy Debussy, sądzę jednak, że jest też miejsce dla muzyki, która nie wstydzi się korzystać z cudzych akordów. Czyż nie tak było z Mozartem – Schubertem?

Był wielkim nieprzyjacielem tempo rubato. Jego ulubioną formą była równość akompaniamentu przy swobodzie partii śpiewu prowadzącej, a więc niby tempo rubato, ale tylko w jednej ręce. (…) Lekcje jego były bardzo poetyckie.

Nie znam słów polskiego hymnu, ale jego melodia jest we mnie głęboko. Śpiewam go w swoim wnętrzu.

Ja jestem trochę jak Stańczyk, obserwuję zjawiska, a potem na swój sposób je opisuję. Z ''Chłopcami Radarowcami'' było tak, że po prostu zacząłem jeździć samochodem. Patrzę tu radar, tu radar, tam radar, zacząłem obcować z tą rzeczywistością drogową. No i tak jakoś pod melodię ''Krakowiaczka'', zaczęły układać mi się słowa.